31 ژانویه 2024- در یک مرور روایی اخیر که در Nutrients منتشر شده است، محققان شواهد مربوط به کارایی و ایمنی 2000 واحد بین المللی (IU) مکمل ویتامین D در روز ( معادل 50 میکروگرم( را برای پیشگیری و درمان کمبود ویتامین D در جمعیت بالغ عمومی مورد بحث قرار دادند.

کمبود ویتامین D به دلیل شیوع بالای آن در سراسر جهان و پیامدهای بالینی نامطلوب در مورد سلامت اسکلتی عضلانی، یک مشکل بهداشت عمومی در نظر گرفته می شود. علیرغم دهه‌ها تحقیق علمی فشرده، شکاف‌های دانشی متعددی در مورد تعریف دقیق کمبود و کفایت ویتامین D، مزایای سلامتی بهبود وضعیت ویتامین D، و دریافت ویتامین D مورد نیاز، باقی مانده است. در نتیجه، جوامع مختلف و گروه های متخصص توصیه های ناهمگونی را در مورد دوزهای مکمل ویتامینD منتشر کرده اند.

دستورالعمل های فعلی مکمل ویتامین D

دستورالعمل‌های دریافت ویتامین D، غلظت‌های هدف 25- هیدروکسی ویتامین D سرم را تعیین می‌کند و دوزهای مورد نیاز را برای دستیابی به آن سطوح، با فرض دریافت کافی سایر مواد مغذی و فصول (زمستان یا تابستان) توصیه می‌کنند.

بر این اساس، دستورالعمل‌های فعلی مصرف روزانه ی 400 تا 800 واحد بین المللی ویتامینD را توصیه می‌کنند. با این حال، افراد از قومیت ها یا مناطق مختلف ممکن است برای دستیابی به سطوح سرمی 25-هیدروکسی ویتامینD  مساوی یا بیش از 50 نانومول در لیتر، حتی نیاز به دریافت مقادیر بالاتر از مقدار توصیه شده بر اساس استاندارد اروپا(2008-2672 IUs) داشته باشند.

سطح هدف 25- هیدروکسی ویتامین D سرم باید چه مقدار باشد: 75 نانومول در لیتر (30 نانوگرم در میلی لیتر) یا 2000 واحد بین المللی (50 میکروگرم)؟

بسیاری از مطالعات مشاهده ای نشان داده اند که در حالی که سطوح سرمی 25- هیدروکسی ویتامین D مساوی یا بیش از 50 نانومول بر لیتر می تواند از راشیتیسم و استئومالاسی جلوگیری کند، غلظت های بیشتر یا مساوی با 75 نانومول بر لیتر برای بهبود نتایج سلامت در دیابت و سرطان مورد نیاز است.

غلظت مطلوب مورد نیاز نیز ممکن است بسته به جمعیت مورد مطالعه و نتیجه ی مورد علاقه متفاوت باشد.

علاوه بر این، نویسندگان خاطرنشان کردند که کارآزمایی‌های تصادفی‌ و کنترل‌شده (RCT) که نیازهای 25- هیدروکسی ویتامین D را آزمایش کرده اند، ممکن است نسبت به افراد سالمی که به‌طور دقیق نماینده ی جمعیت عمومی نیستند، به‌ویژه آنهایی که چاق هستند، سوگیری داشته باشد.

در واقع، غلظت بهینه ی 25- هیدروکسی ویتامینD سرم برای اکثر بیماری های مزمن کمی بالاتر از 75 نانومول در لیتر (30 نانوگرم در میلی لیتر) است.

بنابراین، افراد چاق، افرادی با شاخص توده بدنی بالاتر و بیماران مبتلا به سندرم سوء جذب ممکن است برای افزایش سطح سرمی 25- هیدروکسی ویتامینD به دوزهای بالاتر ویتامینD نیاز داشته باشند.

برخی ممکن است حتی پس از مصرف روزانه 2000 واحد بین‌المللی ویتامین D، مانند بیماران مبتلا به بیماری التهابی روده در طول دوره‌های فعالیت بالای بیماری، آستانه را برآورده نکنند.

حتی داروها، مانند داروهای ضد صرع، می توانند با تعدیل متابولیسم آن، بر غلظت پایین تر 25- هیدروکسی ویتامینD سرم تأثیر بگذارند.

هنگامی که غلظت سرمی 25- هیدروکسی ویتامینD از 150 نانوگرم در میلی لیتر فراتر رود، سمیت ویتامین D ممکن است به هایپرکلسمی منجر شود. بنابراین، پزشکان به کسانی که از مکمل های ویتامینD برای مدت طولانی و با دوز بالا استفاده می کنند، در این مورد هشدار می دهند.

مطالعات تصادفی کنترل شده ی اخیر مانند آزمایش ویتامین D و امگا-3 (VITAL) داده های ایمنی استفاده از 2000 واحد بین المللی ویتامین D در روز در جمعیت بزرگسالان عمومی که هیچ نشانه ای از سمیت ویتامین D را برای 5.3 سال نشان ندادند، جمع آوری کردند، که نشان دهنده بی خطر بودن این دوز روزانه است.

علاوه بر این، یک متاآنالیز از 15 مطالعه ی تصادفی کنترل شده در مورد ویتامین D هیچ افزایشی در سنگ‌های کلیه در هنگام مصرف بیش از 70 میکروگرم ویتامین D در روز را برای حداقل یک سال نشان نداد.

متاآنالیز دیگری نشان داد که مصرف روزانه ی 3200 تا 400 واحد بین المللی مکمل ویتامین D به مدت شش ماه خطر هایپرکلسمی، بستری شدن در بیمارستان و زمین خوردن را افزایش می دهد. با این حال، این در بیماران مبتلا به بیماری مزمن کلیوی رخ نمی دهد.

نتیجه گیری

در این مرور داستانی کوتاه، محققان پیشرفت‌های اخیر در مورد شواهد علمی مبنی بر استفاده ی روزانه از مکمل ویتامین D به میزان 2000 واحد بین‌المللی (50 میکروگرم) ویتامینD3 را برای پیشگیری و درمان کمبود ویتامین D بیان کردند.

با توجه به داده‌های کارآزمایی‌های تصادفی و کنترل‌شده (RCTs)، چنین دوزی ممکن است برخی از نتایج سلامتی را بهبود بخشد و برای افزایش و حفظ غلظت سرمی 25هیدروکسی ویتامینD  بالای 50 نانومول در لیتر (20 نانوگرم در میلی‌لیتر) و بالاتر از 75 نانومول در لیتر (30 نانوگرم در میلی لیتر) به ترتیب در بیش از 99 درصد و در بیش از 90 درصد از جمعیت عمومی بزرگسالان کافی باشد.

 با توجه به RCTهای بزرگ در مورد ویتامین D، هیچ نگرانی ایمنی قابل توجهی در مصرف چنین دوزی برای چندین سال وجود ندارد، حتی در افرادی که وضعیت ویتامین D آنها در ابتدا در محدوده ی کفایت بود.

محققان در پایان گفتند: مصرف مکمل روزانه ویتامین D به میزان 2000 IU(50 میکروگرم) ممکن است یک دوز ساده، موثر و ایمن برای پیشگیری و درمان کمبود ویتامین D در جمعیت عمومی بزرگسالان در نظر گرفته شود.

منبع:

https://www.news-medical.net/news/20240131/New-study-recommends-2000-IU-daily-vitamin-D-supplementation.aspx